Het is van dat: onze laatste blogpost. Sinds vandaag zit het project erop! We hebben afscheid genomen van de Macedoniërs en namen dan de (taxi)bus naar Skopje. 

  

  
Gisteren hebben we met de hele groep een uitstap gemaakt naar het klooster van Sveti Naum, dicht bij de grens met Albanië en aan het Ohrid meer. Vandaag en morgen stappen we nog wat rond in Skopje om dan vrijdag – toch wel spijtig genoeg – het vliegtuig terug te nemen naar België. Overnachten doen we de komende twee nachten in het scout office van de scouts hier. 

Tot vrijdag!

  

Woeps, is het al 4 dagen geleden sinds onze vorige blogpost? Voor WiFi moeten we hier naar de lokale bar gaan en braaf zoals we zijn is onze aanwezigheid daar zeldzaam te noemen 😉

We verblijven nog altijd in Struga in het scouting center van de lokale scouts hier (IPO Krste Jon). Donderdag brachten we aan bezoek aan Ohrid, een pittoreske stad dat deel uitmaakt van het UNESCO werelderfgoed. Met een bootje genoten we van het prachtige zicht op de bergen en de stad (met een Elvis-lookalike als kapitein, die warempel een goed woordje Nederlands kon praten). Daarna beklommen we de kliffen voor een bezoek aan de Saint-John kerk (zie foto) – wat een zicht!

  
 
 Het plan was om diezelfde avond de totemisatie van Emiel en Emma te laten doorgaan, maar jammer genoeg vonden we geen geschikte plaats in Struga. We besloten om de ceremonie nog eventjes uit te stellen en trokken de vrijdagavond terug naar Ohrid om daar ‘s avonds op de kliffen, met zicht op het meer, de bergen en bij volle maan Emiel en Emma te totemiseren. Vanaf nu gaat Emiel door het leven als Olijke Bento en Emma als Kleurrijke Chimpansee!
  

Zaterdag kwamen dan de Macedoniërs toe waarmee we tot woensdag ons project zullen doen. Een leuke bende van 12personen (wel wat jonger dan verwacht) vervoegen ons voor de komende dagen. De eerste dag viel alvast heel goed mee, al kijken ze soms eens raar naar onze – soms wat – aggresievere spelletjes (probeer maar eens verkrachtertje uit te leggen, klinkt wat raar in het Engels). En vandaag speelden we een mini 12-uren spel wat ook zeer in de smaak viel!

   

   
Voila, het kamp vliegt echt voorbij. Er is maar één ding dat we missen: een stevige kop Belgische koffie bij het ontbijt! 

Vele groeten en een stevige linker,

De JIN (incl. sletsen)

Dag iedereen!

Na de – weliswaar gedeeltelijke –  beklimming van de Olympos, stond maandag de canyoning op het programma. ‘s Ochtends kwamen ze ons oppikken op de camping om dan na een ritje van een halfuur aan te komen op een prachtige locatie. Midden de bergen, dichtbij de canyon. Na het uitdelen van het materiaal begonnen we aan een klimmetje (to go down, you must go up) om vanaf wat hoger te beginnen aan de tocht. Wat we er van vonden? Machtig! Wat combinaties van jumps, rapellen, natuurlijke glijbanen en heel wat water   brachten ons na een dikke drie uur terug beneden aan de start. Een ervaring om nooit meer te vergeten!

   
   
Dinsdag zetten we de tocht verder naar Macedonië. De canyoning-makkers waren zo sympathiek om ons mee te nemen van Litochoro naar Thessaloniki. Van daaruit namen we in de vroege vroegte de bus naar Skopje waar we daarna de bus namen richting Struga. Daar namen we contact op met de lokale scouts, bij wie het project ook zal doorgaan, waar we gratis en voor niets drie dagen mogen overnachten. 

  
Morgen staat een bezoek aan Ohrid op het programma (volgens de reisgids de parel van Macedonië, wel volgestouwd met verdwaalde Albanezen, Zwitsers en Duitsers). 

Tot de volgende!

De JIN

Dag iedereeeen!! Gisteren (25/07) speelden we een beetje van doorreizen. We vertrokken vanuit het hypertoeristische Thessaloniki richting Mount Olympos in het pittoreske stadje Litochoro. Op 20 minuutjes van de stad bevindt zich een degelijke en gezellige camping waar we nu vertoeven. Deze ligt net aan de zee en heeft een goed(koop) restaurant. Daarnaast is er ook een minimarket, wat een luxe is in vergelijking met de vorige camping. ‘T is hier dus gooeed! 

Vandaag stonden we op tijd op om de bus naar het stadje Litochoro te nemen en daar de olymposberg op te wandelen. De gewonde jintjes verkenden het stadje en gingen op restaurant terwijl de rest de berg ging beklimmen. Onze ogen waren echter groter dan onze kuiten. Met een hellingsgraad van waarschijnlijk wel 100% waren we al snel buiten adem. Toch zetten we door om de mooie ‘vuetjes’ te kunnen bezichtigen. Na het middageten en een spelletje piekenzotjagen gingen we terug om ons weer bij de anderen te voegen. Het dalen ging sneller dan het stijgen, maar we voelden het wel in elk gewrichtje van onze tere lichaampjes 🙂

 Nu zitten we op restaurant met zicht recht op zee om een mondje te eten. Morgen staat de canyoning op het programma. Joepie!
Tot de volgende, wellicht in Macedonië.

    
    
    
    
 
x de jinners 

    
    
    
   

Dag iedereen!

Weer wat dagen verder en elk een emmer zweet later (elke dag schommelt het hier rond de 37°) zijn we opnieuw in Thessaloniki aangekomen. 

Woensdagavond zijn we richting de camping, Akti Retzika, dichtbij Epanomi aangekomen: zon, zee, strand en vele fitnessboys and girls. Donderdag hebben we onze witte huiden toch 50 tinten bruiner (of in sommige gevallen rood) laten worden. In de avond werden er vele verse kalamaria verorberd bij een lokale visboer. Omdat we dat strandleventje meer dan beu waren na een dag, besloten we om vroeger dan gepland weer koers te maken richting Thessaloniki en van daaruit te vertrekken richting Mount Olympos, waar de canyoning op het programma staat. 

En route passeerden we, na een tocht van 3 uren en eindeloos wachten op bussen, nog aan Waterland: een aquaparkje waar iedereen het kind in zichzelf weer kon loslaten. 

Staat verder nog op het programma: Thessaloniki bezoeken, canyoning op Mount Olympos en daarna trekken we richting Macedonië voor het uitwisselingsproject. 

Vele groeten en een stevige linker,

De JIN

   
    
    
 

Aangekomen in Skopje na een dubbele vlucht (met een uurtje half vertraging), hebben we de taxi genomen naar Thessaloniki. Na wat zoeken hebben we een slaapplaats gevonden in een hostel in het hartje van de stad. 

Morgen snuiven we wat cultuur op en zetten we onze tocht verder naar een camping aan het strand. 

Tot de volgende!

De JIN

Aangekomen op Zaventem zonder problemen, tot de 7e augustus!

   
   

We proberen, wanneer we WiFi vinden, af en toe eens een update te geven hoe het eraan toe gaat op ons buitenlands kamp.